ครั้งแรกกับ J-POP : คอนเสิร์ต NMB48 Request Hour Setlist Best 235 2016

อยากเจอประสบการณ์ใหม่ๆ ที่ไม่เคยพบมาก่อน เพราะเบื่อๆ บวกคุยกับบก. (@Booky70) อยู่บ่อยๆ เรื่องวงการเพลงญี่ปุ่น ส่วนใหญ่เป็นวิธีการจัดการ, การจัดงานซะส่วนใหญ่ แล้วบก.ก็เล่าเรื่องไอดอลญี่ปุ่นฝั่ง AKB48 หรือ 48 มาบ้าง อธิบายสั้นๆ ฝั่ง หรือเครือ 48 ก็ประกอบไปด้วยหลายวง เช่น AKB48 โตเกียว, NMB48 โอซาก้า, SKE48 นาโกย่า, NGT48 นีงาตะ, HKT ฟุกุโอกะ, JKT48 อินโดนีเซีย อะไรทำนองนี้ ล่าสุดก็มีเปิดรับ BNK48 ประเทศไทยด้วย แต่ละวงก็แบ่งเป็นทีม แต่ละทีมก็มีคนเยอะ เวลารวมทั้งวงคนก็จะเยอะมากๆ เช่น AKB48 มีทีม A, K, B, 4, 8 ส่วน NMB48 มีทีม N, M, BII

จริงๆ คนแรกในฝั่ง 48 ที่จำหน้าและชื่อได้คือ จูรินะ แห่ง SKE48 เพราะโซวอนที่รู้จักชอบกันเยอะมาก เห็นผ่าน Timeline บ่อยมากจนจำได้ ทั้งที่ไม่รู้เลยว่าอยู่วงไหนแต่เจอรูปน้องคนนี้บ่อยมาก ส่วนคนที่เป็นเมนบก. และส่งรูปมาให้ดูคนแรก จนเรียกติดปากว่า “น้องกางเกงแดง” ตอนนั้นยังจำชื่อไม่ได้ ก็คือ ซายากะ ยามาโมโต้ หรือ ซายาเน่ แห่ง NMB48 นั่นเอง ก็ค่อยๆ ฟังมาเรื่อยๆ น้องเนย (@Lildeep_) และหลายๆ คนใน Twitter ก็คอยส่งคลิปมาให้ดูเป็นระยะๆ ขอบคุณค่ะ 5555

ซายากะ ยามาโมโต้ หรือ ซายาเน่ แห่ง NMB48 เป็นกัปตัน (หัวหน้า / ลีดเดอร์) ทีม N เป็นนักดนตรี, นักแต่งเพลงด้วย อายุปัจจุบันคือ 23 ปี ข้อมูลตามเว็บไซต์บอกว่าสูง 155 เซนติเมตร

หน้าปกซิงเกิ้ล  僕はいない ผลงานล่าสุดของวง NMB48 ภาพหน้าปกไม่ใช่สมาชิกวงทั้งหมด (ยังมีอีกเยอะ)

MV ซิงเกิ้ล 僕はいない  เป็น MV ตัวแรกที่ได้ดู สนใจเพราะมาถ่ายเมืองไทย ที่นนทบุรี เฮ่ย นนทบุรี จริงๆ คือมาไทยก็จะคิดว่าต้องไปทะเลใต้ หรือถ่ายเมืองกรุงเทพเจอตุ๊กๆ อะไรแบบนี้ นี่ไปถ่ายนนทบุรีกับหัวหิน ก็เออ แปลกดี แถมเริ่มต้นด้วยรถไฟสุดคลาสสิค (มี Dance ver. ด้วยนะ ใส่ชุดว่ายน้ำกันเยอะมาก จนไม่คิดว่าโป๊ไปแล้ว)

ความรู้เกี่ยวกับวงการเพลงญี่ปุ่นนี่น้อยมากๆ ส่วนวงที่ไปดูคือ NMB48 ที่เป็นวงที่โอซาก้าที่กล่าวมา จำหน้าสมาชิกได้ 4 คน ซึ่งคนนึงก็ออกไปแล้ว ดู MV มา 4-5 ตัวแบบก็ยังจำเพลงไม่ได้ค่อยได้ เพลงอื่นก็ไม่เคยฟัง ที่อ่านเยอะมาก คืออ่านวิธีการจัดการ และการจองบัตร แต่ไม่ค่อยได้ดูตัวไอดอล หรือฟังเพลง นี่ถือว่าเป็น Beginner ของแท้ ดังนั้นข้อมูลที่เขียนไม่ครบแน่นอน และอาจไม่ถูกต้อง อ่านเอนทรี่นี้คงไม่ได้ความรู้อะไรมากนะคะ 555555555 นอกจากความรู้สึกครั้งแรกกับการไปดูคอนเสิร์ตวงไอดอลญี่ปุ่นครั้งแรก

งานคอนเสิร์ต, การแสดงเธียเตอร์ หรืออีเวนท์หลายงานในเครือ 48 จองได้ที่ AKB48 Group Ticket Center ภาษาญี่ปุ่นล้วนๆ แต่ใช้ Google Translate ก็ไม่ยาก บางช่องเช่นที่อยู่ ต้องใช้เป็น Fullwidth Characters

เท่าที่อ่านมาคอนเซปส์ของไอดอลญี่ปุ่นเครือ 48 นี่พยายามเข้าถึงคนให้ได้เยอะๆ ใกล้ชิดคนมากๆ มีงานจับมือ, ถ่ายรูป, แจกลายเซ็น รวมไปถึงจัดคอนเสิร์ต หรือแสดงในเธียเตอร์เยอะมากๆ แต่พออ่านๆ ไปถึงรู้ว่าแฟนคลับก็เยอะมากๆ เหมือนกัน เลยสรุปได้ว่า ทุกคนมีโอกาสใกล้ชิดไอดอล ถ้ามี “ดวง” เกือบทุกอีเวนท์ต้องลุ้นผล โดยการ “สุ่ม”

งานที่ไปดูคือ NMB48 Request Hour Setlist Best 235 2016 (NMB48リクエストアワーセットリストベスト235 2016) เป็นแนวคอนเสิร์ตที่แสดงเพลง 235 อันดับ ที่มีคนโหวตมา มี 3 รอบ รอบที่ไปคือรอบวันเสาร์ที่ 27 สิงหาคม เวลา 12:00 ที่ผ่านมา ที่ World Memorial Hall ที่โกเบ เพิ่งมารู้จากน้องเนยหลังจากจองบัตรไปแล้วว่างานนี้ที่มี 3 รอบ รอบแรก (วันที่ 25) จะแสดงเพลงลำดับที่ 235-61 ส่วนรอบสอง (วันที่ 27 ตอน 12:00) จะแสดง 60-31 และรอบสุดท้าย (วันที่ 27 ตอนเย็น) แสดง 30-1 และแฟนๆ ไม่สามารถรู้ได้เลยว่าเพลงไหนลำดับที่เท่าไหร่ ไปลุ้นเอาตอนแสดงเลย จริงๆ ส่งชื่อลุ้นรอบสุดท้ายไปด้วยแต่ไม่ได้ งานนี้จ่ายเงินได้ทางบัตรเครดิต (ใส่เลขบัตรตั้งแต่กดส่งชื่อสุ่ม) หรือจ่ายทาง 7-11 หรือ Family Mart ที่ญี่ปุ่น ส่วนรับบัตร เอารหัสไปขึ้นบัตรได้ที่ 7-11 หรือ Family Mart ที่ญี่ปุ่นเช่นกัน (จ่ายที่7-11 ไทยไม่ได้นะ) แต่ของคอนเสิร์ตสาวๆ  SNSD ที่ญี่ปุ่นนี่ได้เป็นรูป Barcode 2D เอาไปใช้เข้าคอนเสิร์ตได้เลยไม่มีบัตร

ใบที่ได้จาก 7-11 เอารหัสไปขึ้นบัตร (โชว์ ไม่ก็ปรินท์อีเมล์รหัสไปยื่นให้พนักงาน) แล้วก็ได้บัตรกระดาษแบบนี้มา มีชื่อตัวเองอยู่บนบัตรด้วย

มาถึงสถานีรถไฟใกล้ที่จัดงาน ก็มีป้ายบอกเลยว่าแถวนี้มีงานอะไร มีสตาฟคอยบอกทาง อำนวยความสะดวกด้วยตั้งแต่ที่สถานีรถไฟ จริงๆ มองออกไปจากสถานีก็เห็นที่จัดแล้วนะ คือใกล้มาก แต่ก็ยังมีสตาฟคอยดูแล

สำหรับคอนเสิร์ต NMB48 Request Hour Setlist Best 235 2016 มี 3 รอบ คือวันที่ 25 และ 27 ส่วนวันที่ 26 เป็นคอนเสิร์ตที่ไม่มีซายากะ [NMB48 Concert 2016 「~จะต้องพึ่งพายามาโมโตะ ซายากะไปถึงเมื่อไหร่กัน?~]

สำหรับสถานที่จัดงานคือ World Memorial Hall อยู่ที่เมืองโกเบ (ทำไมไม่จัดที่โอซาก้านะ…) ที่นี่สาวๆ SNSD ก็มาจัดคอนเสิร์ตบ่อยๆ เวลามีอารีน่าทัวร์

ด้านหน้าฮอลล์พื้นที่น้อยมาก แต่ก็มีการกั้นสำหรับขายของ Official  (ของหน้าคอน) ให้ต่อแถวตามแนวฟุตปาธ มีสตาฟคอยเรียกก็รอไม่นานมาก และมีคอกให้แฟนๆ มาแลกรูปกันด้วย

อืมมมมม…. J-POP นี่ขายรูปใส่ชุดว่ายน้ำกันเยอะมากเลย 5555555555 แต่ไม่ได้ซื้อนะ ซื้อมาแต่แท่งไฟคอนสีขาว ราคา 1,550 เยน ประมาณ 530 บาท จริงๆ อยากได้แท่งไฟแบบเปลี่ยนได้ 7 สีแต่หมด คุณภาพดีสมราคา ใหญ่ดี และสว่างมาก สว่างจนแยงตาเวลาเปิดในที่มืด เวลาโบกต้องไม่ให้อยู่ในระยะสายตา

เข้ามาด้านในฮอลล์เป็นคนแรกๆ ที่ World Memorial Hall สเกลไม่ใหญ่มาก จุคนได้ประมาณ 8,000 คน ซึ่งถือว่าโอเคเลย ไม่ใหญ่เกินไป ได้ที่นั่งสุ่ม เป็นโซน K (ผังคอนเสิร์ต SNSD แพลนที่นั่งประมาณนี้) โซน K อยู่ด้านข้างเวทีหลัก ค่อนข้างใกล้ แล้วก็ไม่ได้ริมเกินจนมองลำบาก แต่ถ้าแสดงตรงเวทีกลางก็เห็นแต่ด้านหลัง ปกติจะชอบนั่งตรงกลางฮอลล์มากกว่า เพราะจะได้เห็นครบทุกอย่าง แต่ฮอลล์นี่ค่อนข้างยาว ถ้านั่งกลางฮอลล์คงจะไกลน่าดู ก็ถือว่าโชคดีไปที่ได้นั่งโซนนี้

ถ่ายรูปมาแบบรีบๆ กลัวโดนว่า แต่ก็เห็นคนญี่ปุ่นหลายคนถ่ายเวทีกันอยู่ สตาฟก็ยืนใกล้ๆ แต่ไม่รู้ว่าจริงๆ ห้ามรึปล่าว ถ้าเป็นคอน SNSD นี่เวทีก็ห้ามถ่าย มองไปเวทีหลักเห็นชัดมาก หันซ้ายอีกนิดก็จะเจอเวทีกลาง เวลามีคนแสดงนี่เห็นหลังแน่นอน แต่ก็โอเค ไม่แย่

เปิดให้เข้าฮอลล์ก่อน 1 ชั่วโมง จนใกล้เริ่มคนก็มากันเต็ม รอบนี้ขายบัตรหมด โชคดีที่สุ่มได้มา ก่อนเริ่มคอนเสิร์ตมีช่วง Overture ให้แฟนๆ ตะโกนโค้ดเชียร์ ก็เพิ่งรู้ตอนน้องเนยบอกก่อนคอนเริ่ม 10 นาทีพอดีว่ามีช่วงนี้ด้วย ตะโกนไม่เป็นก็ยืนฟังคนอื่นตะโกน เหมือนจะมีช่วงนี้ทุกคอนเสิร์ตเลยสำหรับฝั่ง 48 เปิดคอนเสิร์ตมาพบกับสมาชิกโคตรเยอะ โอเค เยอะมากจริงๆ เหมือนจะมีเด็กฝึกด้วย เอาเป็นว่าถ้าเพลงไหนแสดงครบทุกคนคือเต็มเวทีเลย ตอนที่พร้อมใจกันกล่าวสวัสดีนี่เสียงดังมากๆ แถมตอนคุยกับแล้วขำ หัวเราะกันหลายๆ คนนี่เสียงดังมากกกกกกกกกกก (คิดภาพคน 40-50 คนหัวเราะใส่ไมค์ตัวเอง =[]=!!!)

แฟนคลับแต่ละคนพกแท่งไฟมาไม่เหมือนกัน คืออย่างที่บอกว่า NMB48 มีทีม N, M, BII แต่ละทีมก็มีสีประจำทีมอีก ส่วนแท่งไฟคอนเสิร์ตนี้สีขาว เราก็มีเฉพาะสีขาว บางคนก็มีหลายสีเชียร์หลายทีม บางคนก็สีเดียวแต่พกหลายแท่ง บางคนก็พกแบบเปลี่ยนสีได้มา บรรยากาศก็มัลติคัลเลอร์มาก

ปกติก็โบกกันไม่เป็นจังหวะพร้อมกัน คือโบกเร็วๆ ตามใจ แต่บางท่อนที่ร้องช้าๆ หน่อยนี่ทุกคนพร้อมใจค่อยๆ ยกแท่งไฟกันเป็นจังหวะ บางเพลงอยู่ดีๆ บางท่อนก็โบกเป็นสองจังหวะกันได้พร้อมแบ นี่ไป Sync กันตอนไหน ตอนแรกๆ ยังโบกตามใจกันอยู่เลยยยยยยยยยย (ของเกาหลีนี่โบกตามใจ แต่ถ้าเป็นโซวอนญี่ปุ่นจะโบกความถี่เดี่ยวพร้อมกันทั้งฮอลล์ไปตลอด)

ส่วนคนญี่ปุ่นนี่จะมีที่นั่งยังไงก็ยืนเชียร์กันอยู่ดี ไม่ว่าจะอยู่โซน Ground หรือ Stand เมื่อยมาก (เกาหลีนี่ยืนแค่ Ground) พอช่วง Talk บางคนก็ยังยืนนะ แต่ไม่ไหวแล้วขอนั่งดีกว่า เพราะ Talk แต่ละครั้งค่อนข้างนาน อาจจะต้องรอให้คนที่ต้องแสดงเพลงต่อไปมีเวลาเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วย คอนเสิร์ตนี้ไล่เพลงจากอันดับ 61 ไปถึง 30 ไม่มี VTR หรือการแสดงพิเศษอะไร บรรยากาศเลยง่ายๆ เป็นกันเอง คุยกันนาน แน่นอนว่าไม่เข้าใจว่าพูดอะไรกันบ้าง 55555555555

ที่เวทีหลักมีแท่น 2 ชั้นซ้ายขวาให้สำหรับคนที่ไม่ได้แสดงมายืน หรือนั่ง เชียร์เพื่อนๆ คือที่แสดงแต่ละเพลง บางเพลงอาจจะมีคนแสดงไม่กี่คน หรือเป็นทีม ไม่ใช่ทั้งหมด แต่แสดงทั้งหมดก็มีเหมือนกัน ฉะนั้นจะมีช่วงที่บางคนไม่มีคิวแสดง และยังไม่จำเป็นต้องไปเปลี่ยนชุด ก็จะขึ้นมาเต้นๆ ไม่ก็มาดูคนอื่นแสดงอยู่ตรงแท่นนี้ เป็นแนวคิดที่ดี บางทีก็สนใจพวกที่เต้นเชียร์มากกว่าคนแสดงอีก

คนเยอะมากๆ แบบมากๆ แต่ก็สนุกดีไปอีกแบบ เวลาเอนเตอร์เทนก็ทั่วถึง มีไอดอลอยู่ทุกตารางเมตรบนเวที

บรรยากาศแฟนๆ ที่เชียร์ดูฮึกเหิมมาก คือรู้สึกสนุกไปด้วย การแสดงก็เปลี่ยนตลอด มาเดี่ยวบ้าง, 3 คนบ้าง คนเยอะบ้าง, คนเยอะโคตรๆ บ้าง เวลาประกาศเพลงคนก็จะฮือฮากันว่าอันดับนี้เป็นเพลงนี้ ประกาศชื่อเพลงเสร็จก็แสดง บางทีดูเวทีหลักอยู่ อีกเพลงอีกกลุ่มแสดงเวทีกลางแบบไม่ทันสังเกตเลยว่าขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ไหลลื่นมาก มีช่วงให้พักคือช่วง Talk นี่แหละ

เป็นคอนเสิร์ตที่สนุกมาก แฟนคลับก็เป็นส่วนนึงที่ทำให้คอนเสิร์ตสนุกด้วย ดูทุกคนเอนจอยมากๆ แต่คงสนุกกว่านี้ถ้ารู้จักสมาชิก และรู้จักเพลงมากกว่านี้ นี่มาแบบค่อนข้าง blank แต่ก็เป็นข้อดี ตื่นเต้นที่ได้ดูทุกการแสดงเป็นครั้งแรก แม้แต่เพลงที่ฟังมาแล้วก็จำไม่ค่อยได้ T_T อย่างเพลงกัด คือดู MV แล้วชอบทำนอง และเพลง แต่ก็ยังจำไม่ได้ พอได้ดูการแสดงก็ชอบเพลงนี้ แล้วมารู้ว่าเออเพลงนี้คือเพลงกัด ก็ตอนท่าจบแล้ว อีกเพลงที่อยากดูคือ เพลง HA! แต่ดันแสดงวันก่อนหน้านี้ (2 เพลงนี้ รวมเพลงล่าสุดที่มาถ่ายที่ไทย คือ 3 เพลงที่จำได้ก่อนมาดูคอนเสิร์ต) กลับมาฟังหลายๆ เพลง ชอบเพลง 365日の紙飛行機 มากเลย ซายากะแทบจะร้องนำ (ไปร้องในนาม AKB48) แต่ก็ไม่ได้ฟังในคอนเสิร์ต เพราะเพลงนี้ได้อันดับ 6 เลยแสดงในรอบสุดท้าย (แถมในคอนเสิร์ตซายากะดีดกีตาร์เอง และร้องคนเดียวด้วย)

(แวะมาใส่คลิปไฮไลท์คอนเสิร์ตนี้ ที่เพิ่งวางแผ่นขาย ท้ายคลิปเป็นคอนเสิร์ตจะพึ่งพาซายากะไปถึงเมื่อไหร่)

เพลงที่ได้อันดับ 1 ในปี 2016 เป็นเพลงของน้องๆ ที่กำลังเป็นความหวังของวง

ส่วนด้านล่างเป็นคลิปในคอนเสิร์ตปีก่อน ตัดมานิดๆ

คนที่จำได้ในวงนี้แน่ๆ คือ ซายาเน่ (ซายากะ ยามาโมโต้) จริงๆ ชอบเรียก เน่ ไม่ก็ซายากะ ไปเลยมากกว่า ตัวเล็กมาก โอเคจะเรียกว่าเตี้ยก็ได้…. แต่ไม่ได้ดูผอมมากเกินไป ขาไม่เล็ก แต่ก็เห็นเป็นไลน์กล้ามเนื้อเลย เป็นเซนเตอร์หลายเพลงทำให้ไม่ต้องหามาก คือส่วนใหญ่ก็อยู่ตรงกลางกลุ่ม มีร้องเพลงเดี่ยวด้วย เสียงแหบ แต่ก็เพราะ เต้นแรงส่ายเป็นส่าย หน้าอกก็มีนะ ><

แต่ไม่คิดว่าจะบ้าบอขนาดนี้ คือตอนแสดงดูนิ่งๆ ไม่ก็ยิ้มแบบน่ารักๆ เหมือนคนอื่น แต่พอจบการแสดงไม่ก็ช่วงฟรี ดูบ้ากว่าคนอื่นไปเยอะเลย ขนาดคนที่ย้อมผมว่าบ้าแล้วยังไม่เท่า แบบไม่ค่อยห่วงภาพลักษณ์ ตอนมานั่งดูคนอื่นแสดงนี่ เต้นแรงกว่าคนแสดงไปอีก…………. บางช่วงก็กระโดดจนฉากสั่น…. เห็นไปจับๆ ฉาก สงสัยกลัวว่าฉากจะล้ม…. บางช่วงก็เต้นจนหงายหลังไปเลยก็มี…………………. เวลาถึงช่วง Talk ก็ไม่ได้ออกมา Talk ทุกคน ก็มีคนที่นั่งฟังอยู่ที่แท่นข้างซ้ายขวา มีช่วงนึงที่ซายากะมานั่งฝั่งแสตนด์ที่เรานั่ง แล้วนั่งริมพอดี หันมาโบกมือให้ด้วย มีน้องทุเรียน ด้วย โอย น่ารักทั้งคู่เลย

น้องทุเรียน (สุโต้ ริริกะ) จำชื่อน้องแกเป็นน้องทุเรียน เพราะมีคนส่ง MV เพลงทุเรียน มาให้ดู น้องเค้าเป็นเซนเตอร์เพลงทุเรียน เลยได้ชื่อนี้ไป เซนเตอร์สำหรับฝั่ง 48 คือแบบเต้นกลาง เด่นสุด เด่นแบบเกือบทั้ง MV ซึ่งส่วนใหญ่เซนเตอร์คือซายากะ (และคนที่เพิ่งออกไป) น้องทุเรียนนี่ออกมา Talk บ่อยมาก เสียงแหลมปรี๊ดดดดดดดดดดดดดด หูสะดุ้งเลย น้องแกดูร่าเริงตลอดเวลา น่ารักดี ผมสั้นก็ดูเด่น (ภาพแรกคือชุดเหลืองตรงกลาง ภาพสองคือชุดเหลืองด้านขวา)

และมิรุรุน (ชิโรมะ มิรุ) ดูตอนแรกๆ ก่อนหน้านี้ คิดว่าหน้าเหมือนนางเอกหนังวายญี่ปุ่นที่เพิ่งดูไป แต่ตอนนี้เลื่อนขั้นให้น้องหน้าเหมือนคิมมินฮีละ  (หนังวายเหมือนเดิม แต่เปลี่ยชาติ)  5555555555555555555555555555555555555 ตัวจริงสวยดี (คนถือไมค์ในรูป) ในคอนเสิร์ตจริงๆ น้องแกเด่นอยู่นะ

แสดงจบจนเพลงที่ 31 ฮอลล์ก็ปิดไฟ แฟนๆ ก็ตะโกนขออังกอร์ ว่า อังกอร์เร เอ๊ะหรือ อังกอร์รี ประมาณนี้ แล้วก็ออกมาด้วยชุดเสื้อยืดคอนเสิร์ตสีขาว แสดงอีก 3 เพลง ริกะประกาศแกรด หรือออกจากวงด้วย (เพิ่งรู้ชื่อหลังคอนเสิร์ต) สมาชิกก็น้ำตาซึมกันไป ช่วงอังกอร์หลังจากที่ริกะประกาศแกรดแล้ว ร้องเพลง  僕はいない เพลงล่าสุดที่เพิ่งออกซึ่งเซนเตอร์ในเพลงคือมิยูกิที่ออกไปแล้ว ริกะก็ร้องแทนมิยูกิ

สรุปว่าชอบมาก แม้จะมีความรู้น้อย แต่ดูแล้วก็สนุกมาก หวังว่าจะได้มีโอกาสไปดูคอนเสิร์ตอีก (สาธุ) ชอบที่หลายๆ เพลงไม่แบ๊ว ดนตรีเป็นเสียงจากเครื่องดนตรีพวกกีตาร์ กลองหนักๆ ดี พอดูจบแล้วชอบเพลง NMB48 ในคอนเสิร์ตด้วย โคตรมันส์เลย

ภาพบรรยากาศในคอนเสิร์ตเป็นภาพจาก 金子剛 และ 東由樹 เป็นวันที่ 27 สิงหาคม ทั้งรอบที่ไปดู (รอบ 60-31) และรอบสุดท้าย (30-1) รวมถึงจากคลิปถ่ายทอดสดรอบสุดท้าย (แต่ละรอบรูปออกมาไม่เยอะ เลยต้องเอารูปของอีกรอบมาประกอบ) ใครอยากดูรอบสุดท้าย อันดับเพลง 30-1 ก็ดูได้ที่ YouTube ถ้ายังไม่โดนสอย ไม่ก็ไปโหลดได้ที่นี่